W końcu zadbamy o park

Jego prezentację wspomnianego poprzedziła niezwykle ciekawa prelekcja historii parku na Kamiennej Górze autorstwa Tomasza Bernackiego. Z dyskusji, która nastąpiła, wynikało jednoznacznie, że konieczne są szybkie zmiany.

- Czas temu na stronie internetowej LKO zamieściłem felieton „Niedoceniona, nieoceniona”. Tych kilkanaście przemyśleń i zdań było swoistym hołdem dla lubańskiej Kamiennej Góry - wzgórza, które w naturalny sposób jest najbliższą strefą wypoczynku mieszkańców naszego miasta. Niestety, co pokazują obserwacje, strefą przez nas niemal niewykorzystywaną – komentuje Arkadiusz Słowiński, burmistrz Lubania. - Dlaczego tak się dzieje? Czy i jak to zmienić? Temu poświęcamy kolejne spotkania ze specjalistami i mieszkańcami. Kamienna Góra, jako park i jako miejsce wyjątkowe na mapie Lubania wymaga szybkiej interwencji. To aksjomat, z którym zgadzają się wszyscy tematem zainteresowani. Dalsze trwanie obecnego stanu rzeczy to droga donikąd. Nic nie robiąc schodzimy na przyrodnicze manowce, ponieważ gros z rosnących w Parku drzew, w tym pomniki przyrody, wymagają pilnych zabiegów pielęgnacyjnych. Nic nie robiąc, schodzimy także na manowce atrakcyjności miejsca. Brak logicznego zagospodarowania Kamiennej Góry, rozbudowy czy budowy infrastruktury lub obiektów małej i dużej architektury nie zachęca do jej odwiedzenia. Zarówno mieszkańców miasta jak i przyjezdnych. Samorządowcy, miłośnicy przyrody czy społecznicy są zgodni, co do konieczności rewalidacji Parku na Kamiennej Górze. Do którego momentu należy się jednak cofnąć? Do lat 30-tych minionego stulecia, kiedy to z grubsza zakończono urządzanie Parku znane nam np. z przedwojennych pocztówek. A może do lat ciut wcześniejszych lub późniejszych? Na to pytanie niebawem musi paść odpowiedź. Po to, aby ruszyć „z kopyta” z pracami! – zapowiada A. Słowiński.

Tymczasem, podczas prezentacji Tomasza Bernackiego Naczelnika Wydziału Gospodarki Przestrzennej i Ochrony Środowiska Urzędu Miasta Lubań i znanego lubańskiego pasjonata lokalnej historii, okazało się, że losy Kamiennej Góry to wiele ciekawostek. Wybraliśmy kilka z nich.

CZEGO NIE WIEMY O KAMIENNEJ GÓRZE

• Kamienna Góra bardzo późno stała się parkiem. Prawie do końca XVIII wieku na Kamiennej Górze nie było drzew, jej stoki stanowiły miejsce wypasu zwierząt hodowlanych.
• Powstały przy Kościele „Panien” (dzisiejszy kościół ewangelicki) cmentarz był miejscem, gdzie docelowo składano doczesne szczątki ofiar epidemii, które dotykały miasto.
• Za cmentarzem przy Kościele „Panien” wyznaczone było miejsce dla samobójców. To „ułatwiało” mieszczanom sprawy pochówku. Nieszczęśnika odcinano i chowano „na miejscu” (nie można było go pochować na żadnym z miejskich cmentarzy).
• Sąsiedztwo „epidemicznego” cmentarza i przykre skojarzenia spowodowały, że lubanianie niechętnie osiedlali się w tym miejscu – dopiero w XIX wieku ta mroczna dzielnica stała się modnym miejscem budowy luksusowych willi.
• W 2025 roku minie 200 lat od momentu urządzania Parku na Kamiennej Górze.
• Przed II wojną światową drzewa iglaste stanowiły 10 – 15% drzew zasadzonych w parku. Dziś właściwie w parku ich nie ma.
• Aby latem „złamać” monotonię zieleni drzew w Parku na Kamiennej Górze dokonywano nasadzeń specjalnych gatunków drzew i krzewów, których liście mieniły się różnymi kolorami. To samo dotyczyło okresu zimy, stąd duży procent drzew iglastych, które zielenią ożywiały Park.
• W miejscu, gdzie dziś stoi amfiteatr rosły najpiękniejsze w okolicy Lubania róże. Podziwiać je mogli m.in. klienci Steinbergrestaurant (Dom Górski, dzisiejsza szkoła muzyczna).
• Dom Górski – czyli obecna szkoła muzyczna stoi „tyłem do przodu”. Właściwe wejście znajduje się od strony amfiteatru, a tamtejszy taras, ze wspaniałą panoramą, mieścił chętnie odwiedzaną restaurację. Klienci mogli też podziwiać widoki z wieży, która niestety została zniszczona przez pocisk z radzieckiego czołgu podczas II wojny światowej.
• Park na Kamiennej Górze z założenia był parkiem krajobrazowym. Spacerujący po nim mogli podziwiać panoramę sięgającą Gór Izerskich, Karkonoszy, Landeskrone (Zgorzelec) czy samego miasta Lubań. Dziś podziwianie tych panoram jest niemożliwe.

(ŁCR)